Hoera! Mijn man is klusser

In augustus 2015 verhuisden wij naar een mooi herenhuis uit 1917. Na zes weken klussen was het huis bewoonbaar en volgens de maatstaven van deze tijd, behalve de zolder, een plek waar je bijna 100 jaar terugging in de tijd. Bij de eerste bezichtiging aan het huis, samen met de makelaar, zag ik het al; de zolder is het mooiste plekje van het huis! Niemand zag toen nog wat ik zag...

De kinderen noemde de zolder een 'spooknok'. Gelukkig zat er een luik in het trapgat en die ging het eerste jaar vaak dicht. Ten eerste tegen de kou, maar ook tegen het stof en natuurlijk om de spoken op afstand te houden! Na wat moed en tijd bij elkaar gesprokkeld te hebben begon de vervelendste klus: slopen en breken. We brachten meerdere aanhangwagens vol naar de stort, maar ik viste er ook soms net zo hard weer dingen uit. Bijvoorbeeld een stoere industriële buis van een expansievat, die nu dienst doet als lamp in de woonkamer. Ook de twee oude paneeldeuren heb ik gelijk veilig gesteld. Ze hebben de afgelopen jaren als decoratiepaneel in verschillende ruimten in ons huis gestaan. 

Toen de hele zolder gestript was kon de opbouw beginnen. De lat lag hoog...Want daar in de nok op meer dan vier meter hoogte moest een framewerk aan latten gemonteerd worden. Evenals de rest van de ruimte. En er werd een ombouw voor een kast gemaakt. Handig als extra opbergruimte. En als je dan toch nog de hele boel open hebt liggen kun je ook maar beter helemaal een nieuw stroomplan maken en aanleggen. Toen het hele framewerk klaar was kon het spel 'puzzelen met gipsplaten' beginnen. En dan moet je je bedenken dat het puin vanaf de tweede verdieping naar beneden moest en vervolgens het hout en gipsplaten allemaal weer naar boven! 

Een vrije avond, zondagen en vakanties...Meer dan een jaar lang was de zolder het domein van mijn Richard en kluste hij in alle rust met de muziekspeler op de hoogste stand. Of de kerk die achter ons huis staat Richard zijn muziekkeuze kon waarderen .... (radiostilte ;-)). Vol trots stak ik elke week mijn hoofd door het luik, gewapend met mijn camera, om de vorderingen vast te leggen. Af en toe kon ik assisteren en meehelpen met sjouwen, maar mijn werkzaamheden werden pas echt gewaardeerd toen er kwasten vastgehouden mochten worden. De gipsplaten moesten in de primer en daarna twee keer met witte verf behandeld worden. En alle ramen en hun ombouw zette ik in de dauw witte lakverf. 

Tijd voor de vloer! We wisten dat we een ondervloer nodig hadden om de oude (doorgezakte) houten vloer te egaliseren. Hiervoor kan je kiezen uit verschillende houtsoorten, zoals underlayment of OSB. En ik ben gek op deze rauwe (bouw)materialen en vind het zonde om dit te verstoppen. Zo had ik al underlayment gebruikt in de serre als wandbekleding, dus toen ik opperde om alleen OSB op de vloer te leggen, kostte het me ditmaal iets minder overredingskracht om mijn plan te verwerkelijken. Uiteraard hebben we (kuch, lees Richard) de  vloer drie maal in de Glitsa matte parketlak gezet, zodat deze nu geschikt is voor intensief gebruik. 

Hierboven op de foto kun je zien dat de vloer net gelakt was en lijkt de ruimte mooi ruim. Maar schijn bedriegt! Wat je niet ziet is dat de andere kant van de ruimte vol staat met meubelstukken, die we (kuch, Richard)  tijdens de hele verbouwing constant van de ene kant naar de andere kant hebben gezeuld. Dit waren interieurstukken die we niet ergens anders in het huis kwijt konden, maar wel een plekje in onze loft moesten krijgen. Kasten, een tafel, stoelen, koffers, kisten, lampen, een kaartenrek....

Eindelijk kon het luik eruit gesloopt worden en durfden ook de kinderen het aan om de zolder te betreden. "Mam, hoe wist je dat het zo mooi zou worden?", vroegen ze. En konden nu niet wachten dat we naar de zolder zouden verhuizen. Want dan komt onze oude slaapkamer vrij als chillkamer. 
Eerst moest er nog behang op de kastmuur geplakt worden, lampen opgehangen worden en de oude paneel deur als schuifdeur gemonteerd worden voor de kast. Nu kwam mijn expertise van pas. Behang moest de stoere tegenhanger worden van het witte wanden en tegelijk passen bij de oude balken. Ik koos voor een industriële stenen muur als behang en gevonden bij Karwei. Ook de lamp boven de trapopgang moest stoer zijn, maar tegelijkertijd ook een vintage sfeer geven; de Calex! En tot slot maakten we het rolsysteem voor de schuifdeur zelf. Een ijzeren lat, rollers, een stop, afstandhouders, bevestigingsmateriaal en zwarte spuitlak is alles wat je nodig hebt. Kosten? Nog geen 20 euro.

De andere smallere paneeldeur is geverfd met schoolbordkrijt en moest ook weer een plekje krijgen op zolder. Daar hadden we 'hem' immers ook uitgesloopt. Met een Pippi Langkous-tekst zorgt de deur nu voor de juiste vibe. "Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan"; en dat klopt! Met z'n tweetjes blijken wij een gouden team en hebben dit project gewoon samen gefixt.
Helaas bleek ik niet de krachten van mijn jeugdheld te bezitten, toen we de loeizware lamellen radiator naar boven moesten tillen. Dit oudje had ik helemaal schoongemaakt en met mat zwarte (hittebestendige) verf behandeld. Met z'n vieren was het zwoegen om dat gevaarte naar boven te krijgen. En helaas was de binnenkant niet gereinigd en liep het roestwater tijdens de til naar boven langs de trap naar beneden. 

Klusser klaar? Inrichten maar! En daar had ik niet veel tijd voor nodig.
Het resultaat is precies zoals ik het voor me zag tijdens die eerste bezichtiging. En de rest snapt het nu ook. Welterusten!