De expeditie die je verder helpt

"Hoe vaak doen jullie het in de week?"...Ik had mijn schnitzel nog net niet in mijn mond gestopt en legde het terug op mijn bord, toen deze vraag op tafel werd gegooid. De oudste dochter deed er nog een schepje bovenop: "Met of zonder glijmiddel?". De ontdekkingstocht naar de liefde is de laatste tijd een veel besproken onderwerp aan tafel. Hun nieuwsgierigheid wordt aangewakkerd door de biologieles op school, de hormonen, maar vooral het world wide web. Ze krijgen zoveel informatie binnen en zoeken aan tafel naar een beetje houvast. Maar ook volwassenen zie ik worstelen met hun identiteit, door de overkill aan informatie en mogelijkheden. Hoe goed ken je jezelf, weet je wat bij je past en doe je geen dingen tegen je zin? Ik probeer mijn dochters op een open en eerlijke manier te ondersteunen in hun zoektocht, maar de details zal ik ze besparen...

Na het avondeten duik ik nog even achter mijn laptop. Ik zie dat de camping me een mail heeft gestuurd met een bevestiging. Hiermee eindigt de roadtrip met de Hoe Vedder bus op de weg en krijgt het zijn laatste rustplaats op een prachtige plek, midden in het bos aan de Drentse hei. Natuurlijk was ik verdrietig dat mijn 'nieuwe' aanwinst meer onderhoud (en geld) nodig had dan verwacht. Maar het was elke keer een zucht van opluchting als ik op tijd op de afgesproken plek was, voor de geplande afspraak met een cliënt. Tijd voor plan B. Want als ik inmiddels iets geleerd heb, is het wel dat het leven niet volgens een vast plan verloopt. Maar ik wil wel graag de regie houden, dus ben ik gaan onderzoeken welke opties ik heb. 

Naar de sloop? No way! De camper staat voor mij voor de ultieme vorm van vrijheid, zelfs als 'ie niet meer rijdt. Back to basic, maar wel met stroom, een gasfles, koelkast en kachel met paraffine. Ik vind het heerlijk om me, zo af en toe, terug te trekken met twee bekers, kaasstengels, een stoel, jerrycan met water en een waterkoker. Om te leven vanuit een rugtas en me onder te dompelen in ...mezelf. Even geen woordenwisselingen over rondslingerend wasgoed, broodkruimels die door de hele keuken liggen en vieze bekers in de vensterbank. Ik denk dat het een Pipi Langkous gevoel is, niks 'moeten' en je fantasie en creativiteit de vrije loop laten gaan. Laat ik duidelijk zijn, ik juich 'willen' toe, maar een wereld zonder 'moeten' zou een puinhoop worden. En net zoals Pipi niet echt is, is een leven als ongeleid projectiel ook niet realistisch, laat staan wenselijk. Ik zoek naar een variant daar tussenin. En dit gun ik mijn ideale klanten ook; focus op (en tijd voor) je (h)eerlijke zelf. En daar heb ik geen Hoe Vedder bus voor nodig, want inmiddels bied ik mijn expedities ook in het bedrijfsleven aan en ga ik met de medewerkers op expeditie in de omgeving van hun werk. Het liefst buiten in de natuur. Organisaties zien steeds meer het belang in van fitte en vitale medewerkers en bieden hun mensen een gezonde break. Naast een fit lijf is het hebben van een vitaal brein even belangrijk. De rugzak, die je ze van mij meekrijgen, heeft elke expeditie nieuwe bagage, die ze uitdaagt om fysiek en mentaal in beweging te komen. Hierbij spaar ik je niet om kritisch naar jezelf te kijken.

Mijn werkplek op wielen is dus geen noodzaak, maar de bus is wel leuk om als optie aan te bieden! Daarom staat de camper van april tot en met september midden in het bos van Gasselte, direct grenzend aan natuurgebied Drouwenerzand. Een prachtige plek waar ik je graag ontvang voor een individuele expeditie, een expeditie als groep of met het bedrijf. Maar weet of heb jij zelf een mooie ruimte; in het park, het bos, een bedrijfsruimte of op het strand? Een expeditie is pas echt op maat als je zelf inspraak hebt op de locatie, wat ik graag overleg van binnen tot buiten. 

 

Plan B is dus 'ready to rumble' en ik ben nu al benieuwd hoe dit plan gaat verlopen en wanneer ik moet bijsturen met plan C of D...Het mooie is dat de problemen met de bus me wel meer duidelijkheid hebben gegeven over 'hoe verder'. Dit resulteert in steeds meer structuur en visie. En hulp durven vragen! Maar ook dat kwetsbaarheid niets is om je voor te schamen. Allemaal bagage wat ik in mijn rugzak stop, voor mijn eigen expeditie. 

Als ik thuis ben na een dagje op de Drentse hei staat de groentesoep al op tafel. De vaatwasser is leeggehaald door de meiden en de jongste laat vol trots haar werkstuk zien, dat eindelijk klaar is. Weken hebben we strijd gevoerd om dat 'vervelende ding'. In haar nawoord lees ik dat ze het lastig vindt om te plannen en om structuur aan te brengen in de veelheid aan informatie over de apen. Mooi om te zien dat de struggle dus ergens goed voor is geweest. In één middag kunnen de kaarten weer heel anders geschud zijn. Ik schenk een wijntje in en schuif bij de rest. Benieuwd naar welke vragen de meiden vandaag voor me hebben ;-). 

 

Hoi!

Lidia

 

Oh ja, Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat :-)


Reactie schrijven

Commentaren: 0

LIDIA VEDDER

Telefoon: 06 146 477 82
E-mail: info@hoevedder.nl

 

KVK 57162778

 

Laat je waardering achter of lees wat anderen van Hoe Vedder vinden.

 

Powr.io content wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op het cookiebeleid (functioneel en marketing) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Powr.io en de content te bekijken. Je kunt hierover meer lezen in de privacyverklaring van Powr.io.

 VISIE

Een kiekje is zomaar een foto. Holle woorden zijn zonder inhoud. Storytelling & -styling geven verhalen vorm.