Net-werken maar dan anders

In het voorjaar toen we nog in een lockdown zaten, zag ik een oproep op Linkedin: "Ik zie dat veel mensen een netwerkwandeling maken, maar een potje tennissen lijkt mij nog veel leuker!". Ik had Rima één keer eerder gezien bij een netwerkbijeenkomst. Ze was me opgevallen, omdat ze hele hoge hakken aan had. Als sneakermeisje heb ik stiekem bewondering voor vrouwen met naaldhakken. Enthousiast reageerde ik op haar bericht en een paar weken later stonden we op de tennisbaan. Dit bleek het begin van een nieuwe vorm van netwerken; sport & klankbord. 

Er volgden meer 'net-werk' afspraken met mensen wie ik niet kende. Zo werd ik door Ans op de tennisbaan in Rolde uitgenodigd en eindigde ik met kaas en wijn bij haar thuis in de schrijvershut. We bleken veel gedeelde interesses te hebben en deelden onze struggles. "Oh gelukkig, jij ook!". Later die week heb ik een walk & talk met een Linkedin contact, om al wandelend onze plannen voor een samenwerking met elkaar te bespreken. En tref ik iemand die me uitnodigt om letterlijk en figuurlijk een potje te sparren in zijn nieuwe dojo, waar je kunt kickboksen. Deze vorm van netwerken én andere ondernemers ontmoeten past me goed. Ik weet nog hoe ongemakkelijk ik me voelde toen ik tijdens één van mijn eerste netwerksessies, jaren geleden, tussen een club mannen met stropdassen stond..."En wat doe jij?", werd er voor de vorm aan me gevraagd, "Ik werk bij Univé", zei ik, zonder een echte pitch gereed te hebben. Ik merkte de quickscan op en met een denkwolk zag ik de tekst 'Daar valt niets voor mij te halen' boven zijn hoofd verschijnen. Ik was niet interessant genoeg en het gesprek tussen de 'stropdassen' ging verder. 

We hebben het druk; een volle mailbox, administratie en een lange to do lijst. Het eerste waar we dan een kruis door zetten zijn 'onzinnige' en tijdrovende netwerkuitjes. En voor een uurtje sporten aan het einde of het begin van de dag hebben we al helemaal geen tijd. Gemiste kansen, als je het mij vraagt! Om ons lijf, maar ook zeker ons brein fit te houden, is een energieke boost onmisbaar. Een uurtje sporten per dag of in beweging zijn, wordt je direct uitbetaald in effectiever werken, nieuwe ideeën, een minder gejaagd gevoel en meer energie. Dus waarom zouden we dat niet integreren in onze werkdag?!

Ik pleit voor de ontwikkeling van een nieuwe kijk op zaken! Kom regelmatig achter dat bureau vandaan en investeer in je ambities, maar ook zeker in je eigen motor. Die (netwerk)afspraak is dus een uitgelezen kans om er een win-win situatie van te maken. En mochten er geen zaken uit voortvloeien, dan heb je in ieder geval in jezelf geïnvesteerd. Je houdt de zaag scherp. Ook om een tegenslag te incasseren. 

Ik daag je graag uit of daag mij uit, als je denkt dat we iets voor elkaar kunnen betekenen. Skaten, fietsen, fitnessen, jeux de boules, parachutespringen...Name it! Ik denk ook graag met je mee om meer 'Sport & klankbord' te communiceren op de werkvloer. Zo heb ik al eens een kickboksclinic voor medewerkers georganiseerd, expedities voor in de pauze, een plankchallenge en hoelahoepen tijdens een teamdag. De gesprekken gingen niet alleen over het werk, maar ook over grenzen verleggen, schaamte, angst en plezier hebben. De medewerkers bleken daarna een stuk gemotiveerder, creatiever en energieker te zijn. Het is net-werk, maar dan anders.

Een energieke dag!

Lidia