Er was eens een meisje uit Groningen...

Ze gaat elke dag naar buiten om 10.000 stappen te zetten. Bewegen is het medicijn voor haar drukke hoofd. Frisse lucht pompt kalmte door het lijf. De bomen, bloemen en beesten hebben geen oordeel. Een masker is hier slechts rekwisiet. Hier kan ze haar fantasie de vrije loop laten gaan. De windmolens slechts als decorstuk zien en de problemen van de energietransitie of aardbevingen even vergeten. Het platteland kent verschillende gezichten. Ze verwondert zich erover en wil dit vastleggen met haar camera: een sprookje, als een gewone dag uit het leven gegrepen.  Is het dan nog wel echt? Het begeeft zich op het randje van fictie en werkelijkheid... met een heerlijke ontsnapping aan de waan van de dag.