Er was eens een meisje in Veendam...

Ze gaat elke dag naar buiten om 10.000 stappen te zetten. Het zorgt voor rust in haar drukke hoofd. De bomen, bloemen en beesten hebben namelijk geen oordeel. Hier kan ze haar fantasie de vrije loop laten gaan. De windmolens slechts als decorstuk zien en de problemen van de energietransitie even vergeten. Het platteland kent verschillende gezichten. Ze verwonderd zich erover en wil dit vanuit verschillende perspectieven in beeld brengen. Is het dan nog wel echt? Het begeeft zich op het randje van fictie en werkelijkheid...met een heerlijke ontsnapping aan de waan van de dag.