Ik voel een golf van misselijkheid door mijn lijf trekken als Hans Nijland me naar voren roept. Gespannen was ik naar Assen gereden voor de boekpresentatie Ondernemen is Mensenwerk, waaraan ik twee jaar lang hard heb gewerkt. Het voelt raar om niet te weten wat er met 'mijn' verhalen en foto's is gedaan. Zou ik het boek wel mooi vinden?
Een verwachting is een voorstelling in je hoofd zoals je denkt dat iets zou gaan. Toen ik gevraagd werd om ondernemers te interviewen, hun verhalen op te schrijven en portretten te schieten, sprong ik enthousiast in een nieuw avontuur. Niet wetende waar het me zou brengen...
Ik ging op zoek naar de verhalen achter de ondernemer. Urenlang zat ik aan tafel bij vijftien totaal verschillende mensen. Ze lieten me hun kwetsbaarheid zien en hun kracht. Mijn opdrachtgever zat erbij en luisterde.
Daarna volgden de dagen dat ik me opsloot in mijn caravan midden in het weiland. Schrijven, schrijven, schrijven. Ik zocht de ondernemers nog een keer op om ze te fotograferen. En toen was het klaar. Nadat ik op de verzendknop drukte, was ik een buitenstaander, terwijl de verhalen in mijn vezels zaten.
Ik heb goed aan deze opdracht verdiend en het boek is prachtig geworden. Maar veel belangrijker, ik voelde me als een vis in het water en heb genoten van het maakproces. Het heeft me het zelfvertrouwen gegeven om het nog een keer te doen, maar nu in eigen regie. Hiervoor ga ik weer op reis, maar nu fysiek. Ik had van tevoren allerlei verwachtingen, maar niet deze! En daarom stap ik de komende twee jaar weer in een nieuw avontuur, niet wetende waar dat me weer gaat brengen.
Nieuwsgierig naar het hele boek? Bekijk de website Ondernemenismensenwerk