"Dit was de mooiste dag van mijn leven!" riep mijn dochter vorige week, toen ze thuis kwam na de voorstelling Adem in, Adem uit van Jochem Myer. Het uitje samen met haar vader was uitgelopen op een hilarische avond, met grappen en grollen over biologisch en verantwoord eten. Een feest der herkenning dus, met een moeder thuis die 'iets met suiker' heeft. Dagenlang zitten ze samen te gniffelen aan tafel als het over eten of duurzaamheid gaat. "De natuur bepaalt de tijd!", roepen ze spottend in koor als ik vraag of ze hun koffers hebben gepakt. Het belooft weer een ouderwets gezellige familie expeditie te worden...
In de auto op weg naar Leeuwarden heerst een serene rust. Achterin luisteren ze muziek en ik geniet van de stilte, terwijl ik nadenk over een aantal ideeën die me te binnen schieten. Er wordt mij regelmatig gevraagd wat ik nu leuker vind; mijn job bij Van der Valk of mijn eigen bedrijf. En ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik op dit moment de vruchten pluk van twee mooie werelden, zonder dat ik op jacht moet naar klanten, roem en succes. Ik hecht veel waarde aan de pijlers creativiteit, assertiviteit en de tijd op zich, waarmee ik de ruimte creëer om mijn eigen gang te kunnen gaan, zonder dat ik in een 'hokje' word geplaatst. Om het anders te doen, op een manier die bij mij past. Dit is ook wat ik mijn klanten wil meegeven in de expedities; haal plezier uit dat wat je graag doet. En in een ondernemersfamilie als Van der Valk is het mogelijk om 'een ondernemer' binnen hun bedrijf te zijn, met uiteraard respect voor hun visie. Ik vind het belangrijk om oprecht en gepassioneerd te kunnen ondernemen, zonder allerlei ambitieuze doelstellingen, die vaak gepaard gaan met verwachtingen, geld en tijd. En die laatste speelt een grote rol. Is het nodig om altijd druk te zijn om het goed te doen en succes te hebben?
Bij aankomst in Van der Valk Hotel Leeuwarden staat er een fles wijn op onze kamers met een persoonlijke welkomstboodschap. Ik ben er gevoelig voor! Dit hotel is nog geen twee jaar oud en heeft een eigentijdse mix aan moderne vintage en industriële materialen. Dit doet warm en huiselijk aan. Na een heerlijk glaasje op de kamer vertrekken we naar de binnenstad van Leeuwarden voor een bijzondere lunch. Het is een verrassing voor de meiden die al weken zeuren over een kat, die ze graag willen hebben. Een eigen kat zit er niet in met alle reizen die we maken, maar een lunch in kattencafé Poespas lijkt me een goed alternatief. Het blijkt een schot in de roos, maar ook het verlangen naar een eigen kat is er niet minder om geworden...
Na de lunch dolen we nog wat door het centrum en stuitten we op de Blokhuispoort. Het was tot 2008 een strafgevangenis, maar tegenwoordig is het in gebruik als verzamelgebouw voor creatieve bedrijven en toffe horecabedrijven. De bewaarders van vroeger laten je graag zien hoe het er vroeger aan toe ging. Tijdens een rondleiding kun je een kijkje nemen in het gevangenisleven. Wij hebben hier geen tijd voor, want we moeten een coltrui en een amethist zien te scoren...
Powerontbijt
Zondagochtend in de sauna schiet de zin van Jochem Myer, die ik de afgelopen week vaak voorbij had horen komen, weer door mijn hoofd: 'De natuur bepaalt de tijd'. En ik bedenk me dat dit weekend
toch weer een reis tegen de klok is. Zaterdagavond na het eten heb ik nog wel een paar bladzijden uit mijn boek gelezen, maar het idyllische beeld van mezelf, dat ik met een boek in de
relaxruimte van de sauna lig, moet ik laten varen. Terwijl ik normaal gesproken rond zeven uur wakker ben, werd ik die ochtend om negen uur gewekt door het alarm van de telefoon, die we voor de
zekerheid hadden ingesteld. De heerlijke bedden en verduisterende gordijnen hadden voor een heerlijke nachtrust gezorgd. Terwijl de zon door de balkondeur naar binnen piepte en ik best nog
even had willen genieten van dat heerlijke moment, besloot ik toch om mijn sportkleren aan te trekken. Ik had met de meiden afgesproken dat we eerst zouden ontbijten en daarna de fitness in
zouden duiken voor wat kracht- en boksoefeningen. Het ontbijtbuffet had alles in huis voor deze sportieve plannen: salade, noten, kaas, ei, groenten, fruit, kwark, muesli en natuurlijk een kop
koffie. Dit zie ik ook vaak anders. Want enorme hoeveelheden snelle koolhydraten is vaak de standaard in veel hotels, terwijl een ontbijt met langzame koolhydraten wel zo prettig is.
Groenten, fruit, peulvruchten, noten en zuivel zijn 'goede' koolhydraten en bevatten veel vezels. Dit geldt trouwens ook voor volkorenbrood en andere volkoren producten. De vezels
verminderen niet alleen de bloedsuikerpieken, maar ze geven ook eerder en langer een verzadigd gevoel. Daardoor ga je minder snel tussen de maaltijden door snacken.
Het diner die avond ervoor had wel wat meer zetmeelrijke en bewerkte koolhydraten in zich, zoals patat, mayonaise en wijn. Maar af en toe is dit natuurlijk heerlijk! Ik koos voor een vegetarische falafelburger, maar ook de varkenshaas, kippendijen en Ceasar salad werden bij ons aan tafel geserveerd. Marjolein, studente aan de Hotelschool, was onze gastdame en ze gaf ons leuke tips om te gaan bezichtigen. Ze werkte, voordat ze bij Van der Valk aan de slag ging in het oude postkantoor van Leeuwarden, wat nu omgebouwd is tot Grand café en hotel Post Plaza. We besluiten er de volgende dag naartoe te gaan, evenals het Natuurmuseum Fryslan.
De scheve Oldehove
Het is goed(koop) parkeren in Leeuwarden en vanaf de Jumbo lopen we zo het centrum in. Mooie oude panden, pittoreske straatjes en grachten sieren het straatbeeld. En natuurlijk ontbreken
ook de bekende modeketens niet, welke ook op zondag gewoon geopend zijn. Wij lopen door de Kleine Kerkstraat, langs de Oldehove en via de Prinsentuin naar het museum. De scheve toren trekt
onze aandacht en via google zoeken we op waarom het scheef staat. We lezen dat het plan was om een toren te bouwen die hoger zou worden dan de Martinitoren (97m) in Groningen en de Dom toren
(112m) in Utrecht. Maar al tijdens de bouw begon de toren te verzakken bij een hoogte van 10m. Architect Jacob van Aken en zijn opvolger hebben nog geprobeerd om dit te corrigeren (daardoor
is de toren ook krom), maar het mocht niet helpen. In 1533 werd het project gestopt en zou het nooit meer worden hervat. Tegen die tijd was Van Aken reeds gestorven van ‘Chagrijn’. Wat hij niet
kon weten was dat hij de toren op de helling van de terp bouwde die hier door de eerste bewoners was aangelegd. Dat is de reden dat de toren scheef zakte, omdat de ondergrond niet van dezelfde
samenstelling was. De toren staat tegenwoordig 1,99 m uit het lood, maar zakt gelukkig niet verder meer.
Natuurmuseum Fryslan
In het museum leren we meer over onze zintuigen, trillingen, potvissen, bijen en poep. Ken jij de tweede-golf-drol? Lees gerust even mee op de handdoek...Het is een echt doe museum, waar
kinderen (en pubers :-)) actief op ontdekkingstocht kunnen. Met de virtual reality bril en koptelefoon op vlogen ze in een helikopter boven de afsluitdijk. En stapten we met z'n allen
in een attractie die ons mee onder water nam. Een aanrader!
Post Plaza
Aan het einde van de middag besluiten we een afzakkertje te nemen in dé hotspot van Leeuwarden: Post
Plaza. Dat het een Postkantoor is geweest zie je terug tot in de kleinste details. Op de fraai vormgegeven menukaart vinden we het verhaal over de postbode-helden uit de oorlog terug. De
nostalgie die er hangt, gecombineerd met het stoere industriële interieur en open karakter is een lust voor het oog. Het is het gevoel van de liefde voor de post en de charme van de postbode
die iets voor je heeft #echtepostisleuker! Het eigen gebrouwen biertje smaakt heerlijk en na een bezoek aan de toilet, waar de postzegels in de wasbak liggen, koop ik nog een oude koffiezak,
waarna ik afreken. Wat een prachtige plek!
Als we weer bij onze auto zijn besluiten we ons diner bij de Jumbo te scoren en op te eten in de auto. Als toetje nemen we een koffie, welke we bij een tankstation aftikken. En of we nu eten bij Van der Valk of in de auto, onze eetmomenten samen koester ik. We hebben een dynamisch gezin, waarin we elk onze eigen weg gaan, elkaar kunnen bekritiseren, successen behalen of falen, maar altijd weer samen de liefde vieren. De tijd nemen om samen te eten maakt verhalen los, waar anders door de waan van de dag aan voorbij gegaan wordt. Seks, drugs, suiker en de natuur, alles komt ter tafel. Het wordt langzaam donker in de auto en de avond valt in. 'De natuur bepaalt de tijd'...Ik wou dat het mogelijk was! Maar ondanks het drukke programma keer ik ontspannen en relaxed terug naar huis. De tijd is omgevlogen en één ding is zeker, Leeuwarden is het eigenlijk niet waard om in twee vluchtige dagen bezocht te worden.
Lidia
Reactie schrijven